Udało nam się natrafić na prawdopodobnie niepublikowane wcześniej fotografie z drugich uroczystości pogrzebowych ministra Bronisława Pierackiego na Starym Cmentarzu. Autorem zdjęć jest Józef Gawłowski, sądecki fotograf, prowadzący od lat 30. zakład przy ul. Jagiellońskiej.
Przypomnijmy, że zamachowiec (31-letni Ukrainiec Grzegorz Maciejko) zastrzelił ministra spraw wewnętrznych Bronisława Pierackiego 15 czerwca 1934 roku przed wejściem do popularnego wśród polityków Klubu Towarzyskiego przy ul. Foksal 3 w Warszawie. O urodzonym w Gorlicach i uczęszczającym za młodu do gimnazjum w Nowym Sączu ministrze oraz o uroczystościach pogrzebowych w Nowym Sączu pisaliśmy obszernie m.in. w tekście Bronisław Pieracki – 80 rocznica wielkiego pogrzebu.
Pierwsze uroczystości ku czci Pierackiego odbyły się 17 czerwca w Warszawie. Potem trumnę ze zwłokami zastrzelonego zawieziono specjalnym pociągiem, przez Kraków, do Nowego Sącza. Skład dotarł na nowosądecki dworzec 41 minut po północy, już 19 czerwca. Zdjęcia konduktu pogrzebowego z tego dnia możecie znaleźć w tekście Pierwszy sądecki pogrzeb Bronisława Pierackiego na zdjęciach NAC
Drugie uroczystości ku czci Bronisława Pierackiego i jego ponowny pogrzeb odbyły się w Nowym Sączu 18 i 19 października 1935 roku. Trumnę z ciałem przeniesiono wówczas do granitowego grobowca – mauzoleum na Starym Cmentarzu. Pełną relację z tych uroczystości można znaleźć w Ilustrowanym Kuryerze Codziennym z 21 października 1935 roku.
Ilustrowany Kuryer Codzienny tak opisuje widoczne na publikowanych zdjęciach mauzoleum: „Jest ono czworokątnym obeliskiem. Na wierzchu widnieje krzyż. Napis na mauzoleum jest krótki: Śp. Bronisław Pieracki. Na węgłach obelisku widnieją orły kute w granicie.
Widnieją jeszcze daty: Urodzony dnia 23 maja 1895 żył lat 39 i poległ na posterunku 15 czerwca 1934 r. Na ścianach bocznych uwidoczniono daty życia i działalności śp. min. gen. Pierackiego. I tak czytamy: – Rok 1934 generał brygady, r. 1918 obrońca Lwowa, r. 1914 oficer Legjonów Polskich.
Na ścianach mauzoleum uwidoczniono także odznaczenia Zmarłego, a więc krzyż Virtuti Militari, krzyż Niepodległości i Order Orła Białego. Czytamy jeszcze: R. 1928 poseł na Sejm, r. 1929 minister spr. wewn.
Wreszcie widnieje napis, który jest syntezą życia tragicznie zmarłego ministra: „1914-1934 Żołnierz i Obywatel”, a pod tym napisem wykuto w granicie odznakę I Brygady „Za wierną służbę”.”
Tego samego dnia, 19 października 1935, obecny na uroczystościach – zaprzysiężony zaledwie kilka dni wcześniej – premier Marian Zyndram-Kościałkowski, wmurował kamień węgielny pod rozpoczętą już wtedy budowę Domu Strzeleckiego im. Bronisława Pierackiego (dzisiejszy Miejski Ośrodek Kultury).
(JO)
