Strona główna Wczoraj i dziś

Dwa wieki I Gimnazjum i Liceum im. Jana Długosza. 10 wybitnych absolwentów

Mija 200 lat od założenia I Gimnazjum w Nowym Sączu. To najstarsza szkoła średnia na Sądecczyźnie, która stała się prawdziwą kuźnią nie tylko sądeckiej ale także polskiej elity. Od 1818 roku opuszczali ją wybitni politycy, naukowcy, literaci – ludzie wielu innych pasji oraz zawodów.

Na 200-lecie szkoły przedstawiam 10 absolwentów I Gimnazjum, którzy zmienili bieg historii Polski i Nowego Sącza. Oczywiście jest to ranking subiektywny, ale warto się zapoznać z niektórymi absolwentami szkoły.

Opracowanie: Łukasz Połomski

10Henryk Barycz (1901–1994) – profesor historii UJ (od 1957 r.), uczeń profesora Stanisława Kota.

Henryk Barycz przy biurku w gabinecie, w mieszkaniu przy al. Słowackiego 15. Kraków 1961r. Fot. Archiwum Nauki PAN i PAU w Krakowie

W latach 30. kierownik Archiwum UJ. W latach 1949–1953 jako „siła reakcyjna” został przeniesiony na Uniwersytet Wrocławski, jednak później wrócił do Krakowa. Między 1956 a 1958 był dziekanem Wydziału Filozoficzno – Historycznego. Autor 647 publikacji. Wybitny znawca historii UJ, okresu nowożytnego, szczególnie reformacji. Barycz był doktorem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (1984 r.), wiceprezesem Polskiej Akademii Umiejętności w Krakowie (1989–1994).

9Artur Berson (1859 – 1942) – profesor, pionier aeronautyki, wybitny fizyk i meteorolog.

Arthur Josef Stanislaus Berson. Fot. Wikipedia

Pracował i nauczał w Niemczech. Jeden z twórców medycyny lotniczej, opracował zagadnienia choroby dekompresyjnej. Badał także warunki klimatyczne w wielu rejonach świata, m.in. na Spitsbergenie i w Afryce. Rekordzista świata w wysokości lotu balonem (10 800 m) z 1901 roku.

8Marian Chodacki (1898-1975) – absolwent Wydziału Prawa UW, kpt WP, legionista, oficer Sztabu Generalnego WP.

Marian Chodacki – radca Poselstwa RP w Czechosłowacji. Fotografia portretowa. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Attache wojskowy w Finlandii i Szwecji (1927-1931), charge d’affaires poselstwa RP w Czechosłowacji (1935-1936), od 30 XII 1939 r. Komisarz Generalny RP w Wolnym Mieście Gdańsku, wydalony przez Niemców 1 września 1939 r., żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, minister pełnomocny konsulatu RP w Nowym Jorku, kierownik Samodzielnej Ekspozytury Wywiadowczej „Estezet” Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza w Nowym Jorku (1943-1945), po wojnie dyrektor Instytutu Józefa Piłsudskiego w Nowym Jorku, kawaler m.in. Orderu VM i francuskiej Legii Honorowej.

7Józef Dietl (1804 – 1878) – lekarz, prezydent Krakowa i rektor UJ.

Józef Dietl (lata 60. XIX w.). Archiwum Państwowe w Krakowie

Po ukończeniu Gimnazjum w Nowym Sączu studiował we Lwowie, a następnie w Wiedniu, gdzie obronił doktorat z medycyny. Zatrudniony na UJ, w 1861/1862 r. został rektorem uczelni. Twórca balneologii. W latach 1866 – 1874 prezydent Krakowa. Honorowy Obywatel Krakowa i Nowego Sącza.

6Julian Dunajewski (1821 – 1907) – minister skarbu w Austro-Węgrzech w latach 1880 – 1891.

Julian Dunajewski. Fot. Wikipedia

Profesor prawa na Akademii w Bratysławie. Trzykrotnie wybierany rektorem UJ, pełnił wiele funkcji na uczelni. Doktor honoris causa UJ. Członek Rady Państwa i Parlamentu aż do śmierci. Wybierany był na posła z ziemi sądeckiej, Honorowy Obywatel Nowego Sącza. Jako minister uchronił Austrię przed kryzysem ekonomicznym. Jego bratem był kardynał Albin Dunajewski, metropolita krakowski, również absolwent I Gimnazjum.

5Stefan Jarosz (1903–1958) – uczestnik wielu wypraw do Ameryki Północnej, gdzie był inicjatorem utworzenia Związku Podhalan i jego honorowym prezesem.

Stefan Jarosz, geograf, krajoznawca, taternik, podróżnik – fotografia portretowa (w sportowym kapeluszu). 1936. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Naukowiec, działał na rzecz ochrony przyrody, jako jeden z pierwszych sformował postulat utworzenia Tatrzańskiego Parku Narodowego. W latach 1945–1950 był Naczelnikiem Parków Narodowych i Rezerwatów w tymże ministerstwie. Pracował na Uniwersytetach w Poznaniu i Warszawie (kierownik zakładu biogeografii). Wiceprezes PTTK.

4Bronisław Pieracki (1895-1934) – syn naczelnika straży skarbowej.

Bronisław Pieracki, minister spraw wewnętrznych. Fotografia portretowa. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

W latach 1906 – 1914 uczęszczał do I Gimnazjum w Nowym Sączu, był członkiem Związki Walki Czynnej, Związku Strzeleckiego, Związku Jastrzębiego. W czasie I wojny światowej dowódca 7. kompanii 4. Pułku Piechoty Legionów. Od maja 1918 r. komendant Polskiej Organizacji Wojskowej w Nowym Sączu. Następnie pracował w administracji, Minister Spraw Wewnętrznych i Oświecenia Publicznego. Został zamordowany w zamachu. Pochowany w Nowym Sączu. 

3Emanuel Ringelblum (1900 – 1944) – historyk, badacz dziejów polskich.

Emanuel Ringelblum. Fot. Wikipedia

Do 1939 r. pracował naukowo w Warszawie. W czasie II wojny światowej stworzył archiwum getta warszawskiego – bezcenne źródło dla dziejów Holocaustu. Zastrzelony w 1944 r. Patron Żydowskiego Instytutu Historycznego w Warszawie, jeden z najbardziej znanych mieszkańców Nowego Sącza na całym świecie.

2Eugeniusz Romer (1871 – 1954) – twórca polskiej kartografii, geograf.

Eugeniusz Romer. Fot. Wikipedia

Absolwent Gimnazjum w Nowym Sączu z 1889 r. Profesor Uniwersytetu we Lwowie i w Krakowie, doktor honoris causa UJ i Uniwersytetu w Poznaniu. Wiceprezydent Międzynarodowej Unii Geograficznej, członek AU. Autor wielu publikacji, odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. Absolwentem szkoły był także jego brat Jan Romer, późniejszy wybitny generał. 

1Bolesław Wieniawa – Długoszowski (1881 – 1942) – polityk, żołnierz, legenda II Rzeczpospolitej.

„Gen. Bolesław Wieniawa-Długoszowski. Portret siedzący całopostaciowy w salonie przy stole – profil”. Autor: Witczak-Witaczyński Narcyz / Narodowe Archiwum Cyfrowe

Zdał maturę w 1900 r., w tym samym kiedy Stanisław Stroński, późniejszy endecki publicysta. Działacz Związku Strzeleckiego i żołnierz Legionów, adiutant Józefa Piłsudskiego. Wraz z Naczelnikiem przygotowywał wyprawę na Wilno i rok później kampanię kijowską. Dowodził wojskami w czasie wojny polsko-bolszewickiej i brał udział w Bitwie Warszawskiej. W II RP był także dyplomatą. 25 września 1939 r. Prezydent RP Ignacy Mościcki, skorzystał z uprawnień danych mu przez Konstytucję Kwietniową i wyznaczył go na swego następcę na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju. Niestety plany przejęcia urzędu nie powiodły się.

 

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj