Gdy piszemy komitet, to mamy na myśli Komitet Wojewódzki Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej przy al. Wolności 49 (był też Komitet Miejski PZPR przy ul. Jagiellońskiej 26).
Budynek przy skrzyżowaniu ul. Grodzkiej z alejami początkowo był biurowcem PZGS (Powiatowego Zarządu Gminnych Spółdzielni) „Samopomoc Chłopska” – po likwidacji powiatów w nazwie pojawił się Wojewódzki – WZGS. „GieeSy” czyli gminne spółdzielnie miały w czasach PRL praktycznie monopol na handel na wsi. Prowadziły tam nie tylko sklepy, ale także Kluby Rolnika – rodzaj klubokawiarni z telewizorem i gazetami. W Nowym Sączu było kierownictwo regionalne i cała administracja.
Komitet Wojewódzki PZPR pojawił się w mieście po wprowadzeniu reformy administracyjnej kraju. 1 czerwca 1975 roku zlikwidowano powiaty, wprowadzając dwustopniowy podział administracyjny Polski. Utworzono 49 województw, w tym województwo nowosądeckie z 14 miastami i 41 gminami zamieszkiwanymi przez 600 tysięcy osób (1975).
Towarzysze z PZPR zadomowili się przy al. Wolności aż do samorozwiązania partii w 1990 roku. W czasach ich panowania osoby postronne (i bezpartyjne) nie mogły wchodzić do budynku bez wcześniejszego umówienia się – wyjątkiem był ogólnodostępny, lepiej niż inne zaopatrzony kiosk „Ruch”, który mieścił się przy drzwiach na parterze (od strony podwórka). Czasem to co się dzieje w gmachu (nazywanym czasem także „białym domkiem” na zasadzie analogii z Białym Domem, tym waszyngtońskim ale i warszawskim, siedzibą KC PZPR) można było zaobserwować przez okna. Od strony ulicy Grodzkiej mieściła się przeszklona sala konferencyjna – dziś działa tu apteka.
Na początku lat 90. dzięki staraniom władz miasta przejęto budynek, aby przeznaczyć go na potrzeby sądeckiego szpitala. Od tego czasu działają w nim poradnie specjalistyczne. Na przełomie lata i jesieni obiekt został częściowo wyremontowany (wymieniono okna, odnowiono będącą w fatalnym stanie elewację, ocieplono i zamontowano nowoczesną kotłownię). Wadze szpitala zapowiadają dalsze prace, tym razem wewnątrz.
(jm)
