Tak. Podczas upałów najlepiej skryć się w cieniu, gdzieś przy wodzie. Oddać się ciekawej konwersacji. Kieliszek białego, chłodnego wina nie zawadzi. Edouard Manet zobrazował taką sytuację. Wszystko na płótnie jest, ale nie ma butelki wina, nie ma kieliszków. Pewnym usprawiedliwieniem jest fakt, że sytuacja wedle Maneta rozgrywa się rano. Tytuł płótna Śniadanie na trawie. Wskazuje zatem, że to jest rano, bo śniadania konsumuje się z rana. Może to być także drugie śniadanie, jeżeli tak, to może być pora przedpołudniowa. Wtedy kieliszek wina byłby wskazany. Jakie to wino powinno być? Aby na to pytanie udzielić odpowiedzi powinniśmy przeanalizować obraz. Niech nikogo nie dziwi nasza analiza. Ten obraz jest pełen paradoksów i sprzeczności. Podobno na tym polega jego nietuzinkowość, a nawet rewolucyjność.
Pisaliśmy o upałach, ten obraz ewidentnie wskazuje, że mamy do czynienia z upałem. Jednej z postaci jest wyraźnie gorąco, stąd zrzuciła odzienie. Trudno o upał rankiem, więc należy założyć, że mamy do czynienia z opóźnionym drugim śniadaniem. Osadziliśmy w czasie sytuację przedstawioną na obrazie. Scena rozgrywa się w Lasku Bulońskim.
Dlaczego Manet nie przedstawił na obrazie kobiety idealnej? Wyraźnie widać fałdy na brzuchu i szyi. Druga kobieta, w głębi obrazu, jest także jakaś dziwna. Jest wyraźnie duża, a nawet za duża. Może to atletka? Strach pomyśleć, gdyby postanowiła popływać łódką. Żarty na bok. Coś z perspektywą jest nie tak. Nie zakładajmy, że Manet nie znał zasad perspektywy. To umyślny zabieg. Podobnie jest z barwami…
Klasycznie malując, pierwszy plan powinien mieć ciepłe tło, drugi plan trochę ciemniejszy, a trzeci plan to najciemniejsze barwy wydobywające głębie. Tutaj jest dokładnie odwrotnie. Dlaczego? Zresztą, są także inne zabiegi związane ze światłem. Naga kobieta świeci, mocno kontrastuje z ciemnym tłem pierwszego planu, z ubraniami mężczyzn, w sumie to wydaje się nawet, jakby była … wklejona do obrazu. Może to miał być perwersyjny portret? Naga kobieta patrzy się na widza z lubieżnym uśmiechem. Jedynie przewrócony kosz z owocami zachowuje zasady perspektywy.
Ten obraz został namalowany z premedytacją. To manifest. Symboliczne zerwanie z świętymi zasadami perspektywy obowiązującymi od renesansu. Przy doborze wina do sceny z obrazu powinniśmy także zastosować się do konwencji obranej przez Maneta. Przy śniadaniu, jeżeli pija się wino, to jest to najczęściej szampan. Gdybyśmy jednak zaproponowali szampana popadlibyśmy w schematyzm. Nie zrobimy tego. Nie zaproponujemy także chłodnego sancerre.
Pisaliśmy ostatnio, że dobieranie wina do potraw jest także schematyczne i zaproponowaliśmy dobieranie wina do nastroju pijącego. Z pewnością Manet szanował Rafaela, ale postanowił coś nowego wnieść, coś co da oddech świeżości. Nie zaprzeczy tradycji, ale ją twórczo rozwinie. My staramy się, zachowując skromnie proporcje, iść tą drogą. Trudno rozszyfrować nastrój poszczególnych osób i wszystkich razem. Jest piknik, więc zakładamy, że nastroje są pogodne.
Pozostaje dobrać wino. W sumie to dość skomplikowane zadanie sommelierskie. Zrobiliśmy sondę. Padło szereg propozycji. Oto one:
– Malbec z Cahors,
– Recioto z Wenecji,
– Monoir z Egeru,
– Primitivo z Apulia,
– Rondo z Jasła.
Rozrzut duży, ale wszyscy wskazali na wino czerwone. Dlaczego? Prawdopodobnie naszych panelistów skłonił fakt odwróconego zastosowania barw przez Maneta. A w sumie, to dlaczego nie napić się ciężkiego, czerwonego wina podczas upału? Nam szczególnie przypadło do gustu wskazanie na jasielskie Rondo. Ale cały zestaw propozycji przedstawia się interesująco.
Nic nie pozostaje, jak w rzeczywistości skosztować wymienionych win. To jest nasza sugestia na upały. Należy także zaaranżować podobną sytuację jak na obrazie Maneta. To może sprawić niejaki problem, ale unikajmy publicznych parków, ogródków jordanowskich. Rozwiązaniem zostaje wyjazd za miasto. Nie koniecznie powinny to być 4 osoby zalecamy jednak parzystą liczbę osób, płciowo proporcjonalnie. I nie ma w tym żadnych podtekstów.
