Strona główna Wczoraj i dziś

Kazimierz Zdzisław Kurnikowski – dyplomata z Sącza

PIC_1-D-1818
Kazimierz Zdzisław Kurnikowski w latach 30. jako konsul w Jerozolimie. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Tegoroczny „Labirynt Historii” poświęcony został dyplomacji i Kongresowi Wiedeńskiemu. W MCK SOKÓŁ możemy obejrzeć wystawę poświęconą dyplomatom związanym z naszym regionem. Wielu z nich jest zapomnianych. Ludzie, tacy jak Kazimierz Kurnikowski zasługują na pamięć.

Urodził się 10 września 1885 roku w Nowym Sączu. Jego ojciec, Teofil był starszym komisarzem maszyn przy Kolejach Państwowych. Matka Maria pochodziła z domu Jacobi. W kolejnych latach swojego życia Kurnikowski często używał jej panieńskiego nazwiska. Zdzisław (bo także tego imienia używał) w latach 1895-1901 uczęszczał do Gimnazjum w Nowym Sączu. Maturę zdawał jednak w III Gimnazjum im. Króla Jana III Sobieskiego w Krakowie w 1903 roku.

ReklamaPobierz grafikę aby zobaczyć

W latach 1903-1907 uczył się na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a do 1912 roku na Wydziale Filozoficznym. To jednak z prawem związał swoją przyszłość. W 1909 r. zdobył doktorat w zakresie prawa i rozpoczął pracę w zawodzie. W latach 1908-1911 pracował w Austriackim Sądzie Krajowym w Krakowie. Pełnił rolę praktykanta sądowego a potem rozpoczął pracę w sądach austriackich – od 1911 do 1912 roku w chrzanowskim sądzie, od 1912 do 1918 r. był sędzią w austriackim Sądzie Najwyższym i kasacyjnym w Wiedniu. Od marca do 30.11.1918 r. był zastępcą sekretarza w Ministerstwie Opieki Społecznej.

W wolnej Polsce związał się z dyplomacją. W latach 1919 – 1920 pełnił funkcję konsula w Konsulacie Generalnym Rzeczpospolitej w Nowym Jorku, a następnie został kierownikiem Konsulatu polskiego w Pittsburgu. W 1926 r. został Konsulem Generalnym RP w tym mieście. Od 1926 do 1928 pełnił urząd Konsula Generalnego i kierownika Konsulatu Generalnego w Chicago. W tym czasie można dostrzec ożywienie się polskiej polonii. W 1928 w Chicago powstało Polsko-Amerykańskie Towarzystwo Tatrzańskie. Nowosądeczanin został jego prezesem honorowym. W 1929 roku wrócił do Polski. Do 1931 r. pracował w centrali MSZ, w Wydziale Administracyjno-Konsularnym. Od 1930 roku był zastępcą naczelnika tegoż Wydziału. Funkcję pełnił w randze radcy ministerstwa.

PIC_1-K-8763-2
1934 rok. Artystka Hanka Ordonówna w towarzystwie męża i znajomych podczas zwiedzania Jerozolimy. Siedzą od prawej: mąż artystki hrabia Michał Tyszkiewicz, Hanka Ordonówna, konsul generalny RP w Jerozolimie Zdzisław Kurnikowski, Halina Stankiewicz (żona kapitana Statku s/s Polonia Mamerta Stankiewicza), dyrektor oddziału Banku Polska Kasa Opieki SA w Tel Awiwie Tadeusz Piech. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

W 1931 roku został Konsulem Generalnym Rzeczpospolitej w Jerozolimie. Urząd sprawował do 1937 r. W tym czasie w Palestynie pojawił się niejaki Stanley Philipson, który zaproponował w 1935 r. aby stworzyć miasto nazwane na cześć zmarłego właśnie Piłsudskiego (Tel – Piłsudski). Warto dodać, że Marszałek był bardzo popularny wśród osadników żydowskich. Dr Kurnikowski zdecydował się jednak nie zakładać takiej osady, ponieważ wnioskodawca budził spore zastrzeżenia polskiego MSZ. Konsul stwierdził, że nie może zakładać miasta żydowskiego poświęconego Marszałkowi, bowiem Piłsudski cieszył się autorytetem także wśród Arabów. Kurnikowski chciał aby także wśród tej społeczności zachował szacunek.

Następnie do 1941 r. sądeczanin był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym w Poselstwie RP w Buenos Aires. Jednocześnie, swoim zasięgiem obejmował inne kraje: Boliwię (La Paz), Chile (Santiago de Chile), Ekwador (Quito), Paragwaj (Asunción), Peru (Lima), Urugwaj (Montevideo). Wszystkie te jednostki miały jednak siedzibę w stolicy Argentyny. Również tam, poza działaniami wojennymi, angażował się w działalność polonijną. W 1940 r. brał udział w otwarciu Towarzystwa Polskiego im. Gen. Wł. Sikorskiego w Berazategui, niedaleko Buenos Aires.

W 1941 roku został odwołany z pełnionych funkcji ale zdecydował się pozostać w Argentynie. Na wniosek premiera, generała Władysława Sikorskiego, Rada Ministrów na początku 1942 r. zdecydowała o zwolnieniu go ze służby państwowej. Jego odwołanie, nagłe i niespodziewane było zaskakujące. Za swoją działalność uzyskał wiele odznaczeń państwowych, jak Order Odrodzenia Polski (Polonia Restituta).

Zmarł 19 września 1965 roku w Rio Ceballos, w argentyńskiej prowincji Córdoba.

PIC_1-K-12390-2
1938 rok. Premiera polskiego filmu „Czy Lucyna to dziewczyna” w Buenos Aires. W środku poseł nadzwyczajny i minister pełnomocny Polski w Argentynie Zdzisław Kurnikowski. Fot. Narodowe Archiwum Cyfrowe

Wystawa poświęcona dyplomatom Ziemi Sądeckiej i Gorlickiej będzie czynna do końca października w MCK SOKÓŁ. Jest częścią X edycji Labiryntu Historii, programu historycznego realizowanego przez Fundację Nomina Rosae i MCK SOKÓŁ. Na planszach możemy zapoznać się z biogramami wybitnych dyplomatów, od średniowiecza do dnia dzisiejszego. Zapraszamy!

Łukasz Połomski
Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj