Załubińcze – od pierwszej dekady XX wieku dzielnica Nowego Sącza, wcześniej wieś między rzekami Kamienicą a Łubinką. Jego częścią było Piekło (do dziś tak nazywane są ul. Lwowska i jej okolice).
Co do nazwy Piekło są dwie teorie, Pierwsza, że pochodzi o nazwy karczmy „Piekło”, która tu działała (i miała fatalną reputację z powodu licznych awantur w niej wybuchających). Karczma funkcjonowała na Placu Piekło (dzisiejszy pusty plac między ul. Lwowską a Gwardyjską). Druga teoria mówi, iż Piekłem zaczęto nazywać te okolice z powodu licznie zamieszkujących tu arian oraz Żydów, którzy „piekielnie” kojarzyli się chrześcijanom.
Na pocztówce sprzed około stu lat widzimy fragment ulicy Lwowskiej zaczynający się tuż za mostem na Kamienicy. Na horyzoncie widać kres Nowego Sącza – ostatnią ulicą w mieście od tej strony była Poprzeczna (dziś Sikorskiego).
Po lewej stronie wylot ul. Kraszewskiego, gdzie dziś w narożnej kamienicy mieści się wyremontowana i rozbudowana w latach 90. siedziba Oddziału dla Dzieci Sądeckiej Biblioteki Publicznej im. Józefa Szujskiego. Jeszcze na początku lat 90. róg Kraszewskiego i Lwowskiej wyglądał całkiem inaczej (środkowe zdjęcie), a sto lat temu był tu parterowy dom. W tym miejscu miała przed wojną funkcjonować synagoga piekielska.
Polecamy zapis ze spacerów po sądeckim Piekle, organizowanych przez „Sądecki Sztetl”, gdzie można dowiedzieć się wielu ciekawostek o przedwojennym życiu tej dzielnicy. Tutaj odcinek 1 a tu odcinek 2.
