Nowy Sącz 1930: „maximum czystego powietrza”

Fragment mini-przewodnika „Ziemia Sądecka. Jej zdrojowiska, letniska i tereny turystyczne” autorstwa prof. Antoniego Artymiaka, wydanego w 1930 roku nakładem Nowosądeckiego Komitetu Powiatowego M.W.K.T. w Poznaniu (Międzynarodowej Wystawy Komunikacji i Turystyki w Poznaniu w 1930 roku – red.):

Nowy Sącz

Dziś miasto to liczące około 32.000 mieszkańców jest stolicą powiatu, głównym ośrodkiem handlowym i przemysłowym, siedzibą władz, urzę­dów oraz licznych szkół tak średnich jak zawodowych i po­wszechnych.

Kotlina sądecka posiada świetne warunki zdrowotne, z dwu powodów: po pierwsze, leżąc w rozwidleniu dwu rzek – Du­najca i Kamienicy – ciągnie się długim pasem z północy na południe i w tę stronę rozbudowało się miasto, przez co uzy­skało maximum czystego powietrza; po drugie posiada kotlina piękne lasy. Tuż pod miastem przepływa Dunajec, w którego falach znajduje ludność ożywcze kąpiele. Ponadto istnieją dogodne warunki uprawiania sportu wioślarskiego.

Miasto posiada nader dogodną komunikację kolejową (stacja kolejowa i przystanek w mieście), bezpośrednie połączenia z wszystkiemi ważniejszemi miastami Polski. Ponadto silnie rozwiniętą jest komunikacja autobusowa, koncentrująca się na dworcu autobusowym w środku miasta, skąd rozchodzą się autobusy do Krakowa, Krynicy, Szczawnicy, Tarnowa, Gorlic i Jasła.

Dobrze utrzymane hotele i cukiernie dają możność rozrywek, tak pożądanych szczególnie w dnie słotne. Miasto posiada wodociąg, urządzenia kanalizacyjne i elek­tryczne, które nadają mu cechy nowoczesności. Miasto przeznaczyło ogromny teren, tuż obok dworca ko­lejowego, pod budowę lotniska. Skutkiem tego miasto, uzyska w krótkim czasie dogodne połączenie lotnicze z większemi miastami Polski i Europy.

Wielkim skarbem ziemi sądeckiej są jej siły wodne, których ujęcie i wyzyskanie stworzyłoby przemysł, dało pracę ludności i stało się podstawą jej dobrobytu. Istnieją projekty ujęcia sił wodnych Dunajca pod Szczawnicą, Rożnowem, oraz Po­pradu pod Barcicami, z których zakłady elektryczne pod Roż­nowem były już bliskie realizacji.

Najistotniejszemi jednak i najgłówniejszemi skarbami przyrodzonemi Sądeczyzny są: piękno krajobrazów, znakomite górskie powietrze i wielka obfitość wód mineralnych. Te dary przyrody wskazują główną linję przyszłego rozwoju gospodarczego w kierunku letniskowo-uzdrowiskowym.

Z zabytków, godnych szczególnej uwagi, są: stare kościoły, zamek z czasów Kazimierza Wielkiego z resztkami murów miejskich.

(zim)