Pijalnia Główna w Krynicy na zdjęciu z przełomu lat 50. i 60. Był to jeden z najpopularniejszych i najbardziej charakterystycznych obiektów w miasteczku (od 2002 obowiązuje nazwa Krynica-Zdrój). Położony w samym centrum, został rozebrany w 1969 roku, równo sto lat po wybudowaniu. Oprócz pamięci starszych mieszkańców i turystów oraz archiwalnych zdjęć, po pijalni został inny ślad. To oszklony Zdrój Główny – źródło tryskające przed nową Pijalnią Główną.
Pijalnia Główna w Krynicy dziś wygląda całkiem inaczej. Jej budowę rozpoczęto w 1969 roku – to z tego okresu pochodzi fotografia powyżej. Podobnie jak pocztówka KAW ze zdjęciem z samolotu (poniżej). Widzimy na niej bryłę nowej pijalni a przed nią jeszcze stojący obiekt z 1869 roku.
Współczesną Pijalnię Główną w Krynicy-Zdroju otwarto w lipcu 1971 roku. Modernistyczny obiekt wzniesiono według projektu Stanisława Spyta i Zbigniewa Mikołajewskiego. Do budynku doprowadzono większość krynickich zdrojów – oprócz Zdroju Głównego można tam skosztować „Zubera”, „Jana”, „Tadeusza” i „Słotwinki”. Wewnątrz urządzono także oranżerię czy salę koncertową. Jak podaje Wikipedia, budynek pijalni został wyposażony w nowatorskie centralne ogrzewanie ukryte w aluminiowym suficie (system Frengera) oraz w ogrzewanie podłogowe.
W latach 2013 – 2014 Pijalnia Główna w Krynicy przeszła gruntowny remont. Z zewnątrz obiekt wygląda niemal tak samo (choć dodano koszmarny, naszym zdaniem, wielki napis Małopolska), ale wnętrza odmieniono, zatracając pierwotny projekt i niepowtarzalny klimat. Wnętrza zaadaptowano do funkcji kongresowo-wystawienniczych. Zlikwidowano salę koncertową zdobioną wspaniałą ceramiką, usunięto wspaniały, aluminiowy sufit, zrezygnowano z systemu podnoszenia części szklanych ścian i okien czy w końcu znacznie zmniejszono oranżerię. Mimo to Pijalnia Główna to wciąż jedno z najczęściej odwiedzanych miejsc w uzdrowisku, prowadzące aktywną działalność komercyjną a także kulturalną. Obiektem zarządza Uzdrowisko Krynica-Żegiestów SA.
A propos – stare zdjęcia Krynicy i okolicznych miejscowości znajdziecie w innych odcinka naszego cyklu Okolice Nowego Sącza wczoraj i dziś
(zim)
