
Porażenie splotu barkowego to zjawisko, które objawia się osłabieniem ramienia u noworodka. Uchodzi ono za uraz okołoporodowy, do którego może dojść na skutek błędu lekarza. Mimo tego, że tendencja występowania tego typu przypadków maleje, wciąż budzi ona wiele emocji, jakie wiążą się zwłaszcza z poziomem opieki medycznej. Większość objawów porażenia splotu barkowego jest widoczna tuż po porodzie; dziecko może nie wykazywać odruchu obejmowania (Moro), doświadczać skurczy mięśni, które zdecydowanie odbiegają od normy, a także mieć niedowład jednej strony ciała. Do porażenia splotu barkowego najczęściej dochodzi na skutek trudnego porodu z użyciem kleszczy lub rurociągu.
To jednak nie wszystko. Także miednicowe położenie płodu czy jego makrosomia (wskazująca, że jest on zbyt duży do swojego wieku płodowego) mają wpływ na wystąpienie porażenia splotu barkowego u dziecka. Szacuje się, że dzieci matek otyłych (BMI powyżej 30) lub cierpiących na cukrzycę ciążową mają większe predyspozycje do doświadczenia porażenia splotu barkowego. Same objawy to jednak nie wystarczą, by potwierdzić zaistnienie porażenia splotu barkowego.
Typy porażenia splotu barkowego oraz proces diagnostyczny – najważniejsze informacje
Wyróżniamy trzy stopnie uszkodzenia nerwów: neurapraxię, axonotmesis, a także neurotmesis. To, do jakiego stopnia uszkodzenia doszło, ocenia się na podstawie zmian powstałych w aksonie – jednym z trzech elementów, który buduję komórkę nerwową.
- Neurapraxia – lekkie uszkodzenie, z zachowaniem ciągłości włókien. Odpowiednia rehabilitacja jest w stanie doprowadzić do powrotu utraconych funkcji w przeciągu kilku dni bądź tygodni. W przypadku braku poprawy, możemy podejrzewać cięższe uszkodzenie.
- Axonotmesis – anatomiczne przerwanie ciągłości aksonów, jednak z wysokim prawdopodobieństwem regeneracji nerwów, której czas trwania szacowany jest od kilku miesięcy do kilku lat (w zależności od stopnia uszkodzenia).
- Neurotmesis – całkowite przerwanie ciągłości nerwu, bez możliwości powrotu funkcji bez wykonania koniecznej operacji.
Ocena nasilenia oraz stopnia porażenia powinna być dokonywana między 3 a 9 miesiącem życia dziecka. Diagnostyka w przypadku uszkodzenia splotu barkowego opiera się na przeprowadzeniu badania funkcjonalnego kończyny górnej, wykonaniu EMG, USG oraz rentgena porównawczego, a także tomografii komputerowej bądź MRI. Brak przeprowadzenia szerszej diagnostyki, w momencie gdy dziecko wykazuje zauważalne objawy wskazujące na porażenie splotu barkowego, może stanowić błąd w sztuce lekarskiej. Także niewłaściwe postępowanie personelu medycznego, jak zlecenie porodu siłami natury bez przeprowadzenia badania USG ani innych badań, jakie pozwalają na ustalenie wagi oraz rozmiarów dziecka, stanowi błąd, za który rodzice dziecka mogą otrzymać odszkodowanie bądź zadośćuczynienie. Porażenie splotu barkowego jest dla dziecka niezwykle bolesne, zaś rodzicom może przysporzyć sporo stresu. W przypadku podejrzeń dotyczących możliwego uszkodzenia splotu barkowego w trakcie porodu nie warto czekać – zamiast tego dobrze jest skontaktować się ze specjalistami, którzy będą w stanie pomóc stworzyć dalszą ścieżkę postępowania w sprawie udowodnienia swoich racji w sądzie.
Porażenie splotu barkowego w wyniku błędu medycznego. Jak ubiegać się o odszkodowanie?
W sytuacji zdiagnozowania uszkodzenia splotu barkowego u dziecka, konieczne jest szybkie wdrożenie adekwatnego leczenia – niestety, w wielu przypadkach wymagają one sporych nakładów pieniędzy. Fundacja Ośrodek Pomocy Poszkodowanym to grupa specjalistów, którzy pomagają osobom poszkodowanym przez błąd medyczny ubiegać się o należne odszkodowanie, oferując im wsparcie w dochodzeniu roszczeń. O działaniu Fundacji można dowiedzieć się więcej na stronie prawapacjenta.org. Konsultacja z osobą specjalizującą się w szeroko pojętym prawie medycznym pomoże stwierdzić, czy lekarz popełnił błąd medyczny podczas porodu, a także dowiedzieć się więcej o tym, w jaki sposób można uzyskać rekompensatę za krzywdę.