Zdjęcie bawiącego się chłopca na budowanej ul. Zamenhofa z 1960 (lub 1961 roku) z archiwum rodzinnego pana Pawła Pawlika (dziękujemy za udostępnienie!). W głębi po lewej bloki przy ul. Żółkiewskiego, w środku blok ul. Limanowskiego 3, po prawej można dostrzec budowę kolejnego (to prawdopodobnie ul. Żółkiewskiego 25). Osiedle nazywało się wówczas Łany.
Po lewej widać ogrodzenie budowanych dopiero bloków przy ul. Zamenhofa – pierwotnie tylko one (plus najdłuższy blok w mieście nazywany „Pekinem”) były nazywane osiedlem Przydworcowym. Po prawej dopiero za kilka lat stanie gmach dzisiejszego Zespołu Szkół Elektryczno-Mechanicznych (w 1964 roku, kiedy oddano budynek do użytku, była to Zasadnicza Szkoła Metalowo-Kolejowa, od 1974 roku Zespół Szkół Elektrycznych).
Jak przypomina Paweł Pawlik, widoczny po lewej stronie fotografii blok Żółkiewskiego 25 był pierwszym budynkiem Grodzkiej Spółdzielni Mieszkaniowej – jego rodzice, którzy dostali w nim mieszkanie, mieli legitymację członkowską z numerem 18.
Tak ten okres wspominał Janusz Pieczkowski, ówczesny przewodniczący Prezydium Miejskiej Rady Narodowej w Nowym Sączu (w latach 1956–1975).
„[nowe budownictwo] ruszyło na większą skalę w 1959 roku, kiedy to przystąpiono do realizacji pierwszego miejskiego osiedla obliczonego na 4 tys. mieszkańców, położonego w czworoboku ulic Żółkiewskiego-Limanowskiego-Reja-Bieruta (dziś Grota-Roweckiego). Stanęło tam 14 bloków mieszkalnych i 3 punktowce. Przy al. Batorego budowano duży blok ZNTK. Powstałą pierwsza Spółdzielnia Mieszkaniowa, co rokowało dalszy, szybki rozwój budownictwa mieszkaniowego. 9.I.1959 Spółdzielnia uzyskała osobowość prawną i wpis do rejestru. Na koniec 1975 roku miała już 56 własnych bloków mieszkalnych o 3011 mieszkaniach i 8 939 izbach. Budownictwo spółdzielcze było realizowane w ramach osiedli: Kochanowskiego, Millenium, Przydworcowego, Barskie IIA i IIB. W latach 1960-1975 powstało drugie miejskie osiedle mieszkaniowe, zwane „Przydworcowym”, obliczone na 1800 mieszkańców. Trzecim było osiedle przy al. Wolności, a po nim osiedle Szujskiego. Największym miejskim osiedlem było Barskie I„. [Janusz Pieczkowski „Na gruzach marzeń”, Wydawnictwo V.I.D.I. 2004].
Poniżej schematyczny plan miasta z końca lat 50. XX wieku załączony do Informatora Ziemi Sądeckiej (PTTK Oddział Beskid w Nowym Sączu 1960). Nie ma na nim jeszcze ul. Zamenhofa, a zamiast ul. Bieruta jest jeszcze ul. Łany.
Od 1990 roku – po reformie samorządowej – osiedle nosi oficjalną nazwę „Przydworcowe”. Zainteresowanym starymi zdjęciami tej okolicy polecamy inne nasze publikacje.
