Strona główna Kultura

Promocja wydawnictwa „Łańcuch łączący ziemię z niebem – różaniec jako praktyka funeralna współczesnej Sądecczyzny”

Reklama
Publikacja „Łańcuch łączący Ziemię z Niebem - Różaniec jako praktyka funeralna współczesnej Sądecczyzny”

W niedzielę, 7 listopada, o godz. 12.00, w Sądeckim Parku Etnograficznym – kościele rzymskokatolickim z Łososiny Dolnej – odbędzie się spotkanie promujące wydawnictwo „Łańcuch łączący Ziemię z Niebem – Różaniec jako praktyka funeralna współczesnej Sądecczyzny”. 

Książka jest owocem wywiadów terenowych autora, Kamila Basty, prowadzonych na Sądecczyźnie w 2019 r., rzucających nowe światło na kwestię obrzędowości rodzinnej, a także sposobów przeżywania oraz „konstruowania” polskiego katolicyzmu.

Reklama

Rozmowa z Kamilem Bastą autorem publikacji, przeplatana będzie koncertem pieśni pogrzebowych „Bije pierwsza godzina… Przy pogrzebie” w wykonaniu zespołu „Vox Angeli”. W czasie spotkania będzie można nabyć nieodpłatnie publikację. Spotkanie poprowadzi etnografka Maria Magdalena Kroh – autorka wielu publikacji, m.in. „Kumosia kumosi gorzołeckę nosi. Zwyczaje narodzinowe i pogrzebowe w Podegrodziu”.

Kościół rzymskokatolicki z Łososiny Dolnej (wejście od ul. Wieniawy-Długoszowskiego 83 b i ul. Lwowskiej 226). Wstęp: 1 zł


Publikacja Kamila Basty „Łańcuch łączący Ziemię z Niebem – Różaniec jako praktyka funeralna współczesnej Sądecczyzny” jest wydawnictwem z zakresu współczesnej etnologii i antropologii kulturowej, dotyczącym zwyczaju wykonywanego przed pogrzebem.

Praktyka będąca przedmiotem zainteresowań badawczych polega na gromadzeniu się rodziny, sąsiadów i przyjaciół zmarłego na wspólnotowej modlitwie i śpiewie pieśni w intencji jego duszy. Doniosłą rolę pełni w niej osoba prowadząca modlitwy, zwana przewodnikiem lub śpiewakiem, która dzięki swojej działalności urasta do roli lidera lokalnej społeczności.

Zwyczaj opisywany w publikacji wywodzi się z tradycji i zwany jest potocznie „Różańcem”. Żywo kontynuowany jest przez współczesnych depozytariuszy kultury ludowej. W jego skład wchodzą wielowiekowe modlitwy takie jak Różaniec, Anioł Pański, czy Litania Loretańska oraz pieśni pochodzące z sanktuarium kalwaryjskiego, utrwalane często na tzw. drukach ulotnych. Do tradycyjnych formuł dokładane są modlitwy nowe, takie jak Koronka do Miłosierdzia Bożego w formie zaproponowanej przez s. Faustynę Kowalską, a także nowe pieśni częstokroć o oazowym rodowodzie, czy też te zasłyszane w różnych sanktuariach za pośrednictwem nowych mediów w postaci radia, telewizji czy Internetu. „Różańce” w swojej substancji są polifoniczne, łączą wiele interesujących wątków badawczych, a także splatają to, co tradycyjne i współczesne.

Treści zawarte w publikacji ukazują lokalnych depozytariuszy kultury ludowej jako twórczych interpretatorów dziedzictwa, którzy współtworzą lokalną kulturę poprzez dodawanie do niej nowych elementów, przy jednoczesnym zachowaniu jej dotychczasowych, wybranych aspektów.


Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

materiał przygotowany przez Muzeum Okręgowe w Nowym Sączu
Reklama

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Proszę wpisać swój komentarz!
Proszę podać swoje imię tutaj