Przychodnia lekarska przy al. Batorego. Otwarta w październiku 1961 roku. „Kolejowa”, bo służyła pracownikom PKP i ZNTK oraz ich rodzinom. Formalnie był to Obwód Lecznictwa Kolejowego wchodzący w skład Kolejowej Służby Zdrowia. Proces przekształceń w służbie zdrowia doprowadził najpierw do przejęcia obiektu przez Województwo Małopolskie a potem do utworzenia spółki pracowniczej, prowadzącej od 2011 roku Centrum Medyczne Batorego. W kilku etapach budynek został gruntownie odremontowany i unowocześniony, na czele z elewacją od strony alei Batorego.
Na drugim planie zdjęcia widać kamienicę Batorego 75. Powstała tuż przed wybuchem II wojny światowej, w 1937 roku, według projektu znanego w mieście architekta Józefa Wojtygi.
Na chodniku (po prawej stronie zdjęcia) widzimy prawdopodobnie słupek przystanku autobusowego. Jeśli tak, to musiały się w tym miejscu zatrzymywać autobusy jeżdżącej z dworca PKP do Rynku lini „0” czyli „zerówki” (tu więcej na ten temat, warto zwrócić też uwagę na komentarze pod tekstem). Przystanek rzeczywiście mógł funkcjonować w tym miejscu, ponieważ w tym czasie i miejscu nie było jeszcze hotelu Orbis – Beskid, oddanego do użytku w 1967 roku (zdjęcie tego terenu już z hotelem oraz więcej o całej okolicy, nazywanej wówczas osiedlem Łany).
(jm)
W przychodni na bodaj drugim piętrze był kiosk Ruchu, bardzo dobrze zaopatrzony. Kupiłem tam nawet parę trudno dostępnych płyt winylowych, gdzieś w na początku lat 80. I o ile mnie pamięć nie myli w przychodni w korytarzach zawsze było bardzo nadymione, bo tłumy ludzi się przewijały i dawniej prawie każdy kopcił papierosy – chyba nie było żadnego zakazu palenia w środku :)