Ilustrowany Kuryer Codzienny to pierwszy ogólnopolski (i największy) dziennik, wydawany w Krakowie między 1910 a 1939 rokiem. Założyciel gazety zwanej powszechnie „IKaCem” Marian Dąbrowski na jej podstawach stworzył prawdziwy koncern wydawniczo-prasowy. Z biegiem czasu na rynku ukazywały się kolejne tytułu Kuriera – „Światowid”, „Na szerokim świecie” czy „Tajny detektyw”.
Ilustrowany Kuryer Codzienny, którego codziennie przeglądało milion czytelników, miał oddziały w najważniejszych miastach Polski – Warszawie, Wilnie, Lwowie czy Poznaniu.Wśród nich był także oddział w Nowym Sączu.
W 1939 – ostatnim roku ukazywania się gazety – nowosądecki oddział był jednym z dwunastu wymienianych na stronie tytułowej gazety. Mieścił się przy ul. Jagiellońskiej 29 i miał telefon numer 94.
W latach 20. i 30. notki, teksty i zdjęcia z Nowego Sącza i okolic (głównie z Krynicy czy Żegiestowa) ukazywały się na łamach wszystkich tytułów wydawnictwa. Zaś sam IKC był już nie tylko pismem ogólnopolskim, ale docierał też do wszystkich ważniejszych miast europejskich. Zaś w Polsce słynął z tego, że jego prenumeratorzy (także mieszkający na prowincji) otrzymywali swój egzemplarz w dniu wydania, co wtedy nie było zjawiskiem powszechnym
Nie wiadomo, ile osób pracowało w nowosądeckiej redakcji, ale w całym koncernie zatrudnionych było ponad 1000 osób. Ostatni numer Ilustrowanego Kuryera Codziennego ukazał się z datą 26 października 1939 roku – zastąpił go Goniec Krakowski (Krakauer Zeitung).
Wielu pracowników IKaCa tworzyło w Krakowie po wojnie redakcję „Dziennika Polskiego”, stąd wziął się wówczas powszechnie uważany za wyższy poziom tego tytułu (w porównaniu do innych partyjnych gazet) i nieco „przedwojenny” styl.
(jm)
