Kilka zdjęć z drugiej połowy lat 50. – okresu, kiedy Zawada była jeszcze wsią pod Nowym Sączem (w przewodnikach pisano „5 km do miasta”).
Widoczna na fotografiach ulica Nawojowska miała wtedy nieznacznie inny przebieg (współcześnie nieco wyprostowano łuki).
Jednym z bardziej charakterystycznych miejsc w tej części miasta jest widoczna na zdjęciach, działająca do dziś Cegielnia Zawada (powstała już w XIX wieku). „Produkcja cegły kontynuowana była bez przerwy do końca 1939 r. W okresie okupacji zakład został w znacznym stopniu zniszczony, a uruchomienie go po wyzwoleniu było możliwe tylko dzięki zdecydowanej postawie ówczesnych pracowników, którzy rozebrali i schowali wszystkie ruchome części najważniejszych maszyn i urządzeń” – można m.in. przeczytać na stronie internetowej firmy.
Zawadę włączono do Nowego Sącza w 1977 roku, kiedy stolica utworzonego dwa lata wcześniej województwa nowosądeckiego musiała być nieco większa niż do tego czasu (wtedy to do Nowego Sącza przyłączono także m.in. Dąbrówkę, część Biegonic i Falkowej czy Porębę Małą). Wpisanie tych wiosek w granice miasta dodało mu 10 tysięcy nowych mieszkańców, a dzięki m.in. takim zabiegom liczba mieszkańców Nowego Sącza przez 10 lat wzrosła aż o 40 proc. – w 1975 roku było to niespełna 50 tys., a w 1985 roku już ponad 70 tys.
(jm)
